Vroeger was alles beter…
Voor iedereen heeft dit gezegde een andere betekenis. Bij jonge mensen lokt deze uitspraak vaak een meewarige blik op, terwijl oudere mensen hier gretig, met voorbeelden op inhaken. Natuurlijk was vroeger niet alles beter, integendeel.
Er zijn zeker wel mooie verwezenlijkingen, die ons leven ten goede zijn gekomen en het leven van de mens, tenminste materialistisch gezien, hebben verbeterd. Kijken we echter breder naar de mens -die een sociaal wezen is- met diepe spirituele behoeftes en vragen, dan vraag ik me af of we toch bepaalde verworvenheden uit het verleden niet veel meer moeten koesteren.
Door globalisering, digitalisering, politisering en dergelijke, dwalen we steeds verder af en raken we het echte contact met de omgeving en zelfs met onszelf kwijt.
Bij de maatregelen, die nu genomen worden ter bestrijding van een virus, moeten we meer rekening houden met de collateral damage. De menselijke maat dreigt anders namelijk verloren te gaan.
De menselijke maat moeten we koesteren.
