De tijden die we momenteel gedurende de coronacrisis meemaken, herinneren me op een bepaalde manier aan de zondagen van 50 jaar geleden.
De rust, de kalmte en het contact met je familie. Eigenlijk viel het leven eventjes stil op de dag des Heren. Niets was op die dag echt van belang. Ja, wel de hoogmis, waarvan je hoopte dat de preek niet te lang zou zijn.
En daarna ging je met je vader, een uurtje naar het café om enkele biertjes te pakken en te kaarten met buurtgenoten. Dit voordat je gezamenlijk van het heerlijke zondagmiddag maal met een goed stukje vlees ging genieten.
Niets was dan echt van belang en zeker op die dag, bestond het woordje stress niet.
Iedereen schakelde een versnelling lager en er was menselijk contact.
Misschien kunnen we dit bewaren van deze crisis. Een beetje terug naar de menselijke maat, en één dag in de week terugschakelen en gewoon gelukkig zijn.
Mijn motto: ”Versterk de band in de samenleving, help elkaar in eigen streek en steun de lokale ondernemers, dus ook kleine brouwers ;)”
